Maču Pikču – skriveni grad Inka

Pre sedam stotina godina, na istočnim padinama planinskog lanca Urubamba, izgrađen je jedan od najmisterioznijih gradova sveta – Maču Pikču. Sa više od 200 verskih, ceremonijalnih, astronomskih i poljoprivrednih mesta, bio je trgovački centar najvećeg carstva u pretkolumbovskoj Americi. Međutim, o istoriji ovog grada ne znamo previše, stoga često kažemo da je Maču Pikču, skriveni grad Inka.

Okružen šumama, grad se nalazi na najvišem delu istočnih Anda, na nadmorskoj visini od skoro 2,400 metara. Ovo misteriozno zdanje spada u listu sedam svetskih čuda novog sveta i na godišnjem nivou izmami veliki broj turista. U nastavku teksta, bavićemo se kulturom i istorijom grada, spomenućemo nekoliko interesantnih činjenica i upoznati se sa drevnim narodom Inka.

Carstvo Inka – najveće carstvo u istoriji Južnoameričkog kontinenta

Ne dozvolivši da im se suprotstavi surovo okruženje Anda, Inke su nastojale da pokore različite predele, poput tropskih džungli, ravnica (kako travnatih, tako i peščanih) i naravno, planina. Stanovnici su bili izuzetno organizovani, tako da su veoma lako pokoravali manje gradiće ili narode. Na vrhuncu svoje moći, carstvo Inka se prostiralo preko zapadnog dela današnje Južne Amerike – od Kita na severu, do Santijaga na jugu. Zahvatalo je zaista ogromnu površinu, tako da i dan-danas važi za najveće carstvo koje je ikad postojalo na tlu američkog kontinenta.

Kada putujete u Peru, Maču Pikču je svakako atrakcija broj jedan koju ne smete propustiti. Iako grad postoji nekoliko vekova, istorija mesta je prava nepoznanica. Stoga se za Maču Pikču vezuju mnoge fantastične priče i teorije zavere. Interesantna je činjenica da zapravo niko sem starosedelačkog okruženja koje je živelo u blizini nije znao za postojanje grada sve do 1911. godine. Tada ga je „otkrio“ američki istraživač i političar Hajram Bingam.

Maču Pikču – svedok ogromnog potencijala Inka

Mnogi istraživači veruju da je ovo zdanje nastalo na vrhuncu moći carstva Inka. Prema tvrdnjama arheologa, Maču Pikču je pripadao najbogatijem sloju stanovništva i važio je za trgovački centar carstva. Takođe, grad je služio i za verske obrede i ispitivanje novih useva.

Infrastruktura čitavog grada je nešto što posebno fascinira naučnike, ali i turiste širom sveta. Odlični sistemi za navodnjavanje, terasasta polja i neverovatno fino uglačani kameni zidovi govore ogromnom tehnološkom, ali i matematičkom potencijalu civizacije Inka. Naime, kameni blokovi su sečeni tako da se savršeno uklapaju, bez upotrebe bilo kakvih vezivnih sredstava. Centralni objekti su primeri takve tehnike, a neke od najpoznatnijih građevina su Hram Sunca, Mesečev Hram, Gradski Trg i kamen Intihuantana (izvajana stena za koju se veruje da je predstavljala neku vrstu kalendara i sata).

Da li ste znali? Inke nikada nisu koristile točak, stoga je i dan-danas nerazjašnjeno kako su pomerali i postavljali kamene blokove. Najveći blokovi prelaze dve stotine tona, dok je prema proračunima „prosečna težina” jednog bloka iznosila približno 20 tona. Najmanji blokovi podsećaju na cigle koje danas koristimo.

Skriveni grad Inka je ubrzo postao opustošen

Većina arheologa veruje da je grad izgrađen u 15. veku, kao posed cara Inka Pačakutija. Često pogrešno nazivan „izgubljenim gradom Inka“, Maču Pikču je zapravo najpoznatija ikona ove civilizacije Inka. Lokacija grada bila je dobro očuvana vojna tajna, jer su visoke planine koje ga okružuju bile najbolja metoda za odbranu od protivnika. Međutim, iako su ga izgradile, Inke su ga ubrzo i napustile i to devedeset godina nakon postavljanja „poslednjeg bloka”. Prema jednoj od teorija, do iseljavanja ovog drevnog stanovništva je došlo usled epidemije malih boginja, dok druge teorije pak govore da je civilizacija poražena od Španije (iako ne postoje validni dokazi), te da je od tog trenutka grad važio za napušteno mesto.

Maču Pikču – fantastične priče i veza sa egipatskim piramidama

Krenuvši od egipatskih piramida pa sve do skrivenog grada Inka, drevna arhitektura se povezuje sa mnogim fantastičnim teorijama. Uzevši u obzir težinu blokova koji su bili upotrebljavani za izgradnju istih, teorije zavere zaista teraju na razmišljanje. Što se tiče piramida, najveći blokovi su dostizali stotinu tona, dok su se za izgradnju Maču Pikčua koristili blokovi težine i do 250 tona (pretežno su postavljani u temelj građevina).

Da stvar bude još mističnija, fizičko-hemijska analiza materijala blokova  utvrdila je da nije reč o materijalu sa okolnih planina, već iz 150 kilometara udaljenjih gradova. I povrh neverovatne tehnologije, ovakav podvig bi zasigurno bio veliki izazov i za našu civilizaciju!

Prema teoretičarima zavere, pored nama nepoznate tehnologije i potencijalne vanzemaljske pomoći, u izgradnji su učestvovali i drugi narodi. Takva ideja potkrepljena je različitim stilovima gradnje i dimezijama blokova, ali ipak nije naročito relevantna.

Interesante činjenice o Inkama i Maču Pikčuu

• Posmatrano iz ptičje perspektive, oblik grada podseća na kondora, za kog su Inke verovale da predstavlja vezu između fizičkog i duhovnog sveta.
• Građevinski objekti su bili otporni na zemljostrese.
• Peščane muve koje prenose bolest koja deformiše lice ne mogu da prežive nadmorsku visinu grada. Veruje se da su Inke baš zbog toga naseljavale planinske vrhove.
• Inke su gajile useve koke iz kojih potiče kokain.
• Maternji jezik Inka je bio kečua, ali su stanovnici govorili i do 30 jezika.
• Hiram Bingem je ubrzo nakon otkrića Maču Pikčua napustio Peru, pod oblakom sumnje da je ilegalno izvozio materijalne izvore sa nalazišta.

Maču Pikču je turistička atrakcija koju definitivno vredi posetiti. Stoga na vreme rezervišite letove!